„Oskar i pani Róża” to niewielki utwór epicki. Napisano go w formie listów, a więc jest listowny (epistolarny).
Książka ta skierowana jest nade wszystko do młodego, acz i do starszego czytelnika, albowiem mali pacjenci chorują, a starsi mogą im pomóc przez to przebrnąć, przeżyć z nimi ich najtrudniejsze dni, otoczyć opieką, której ich najbliżsi nie są w stanie całkowicie sprawować w obliczu hiobowych wieści. Takie nie za długie utwory narracyjne o charakterze moralnym i pedagogicznym uczą dzieci doceniać życie, namawiają do akceptacji istnienia cierpienia i nauki życia z bólem.
Bezsprzecznie utwór francuskiego filozofa i pisarza o tytule „Oskar i pani Róża” to powiastka, jedna z tych najwspanialej przekazujących zachowania ludzkie w obliczu nadchodzącej śmierci.