Menu Zamknij

Kategoria: Mark Twain

Napisz list dorosłego Tomka Sawyera do cioci

 

20 XII 1891 r.

 

Kochana Ciociu!

   Wiem już, że ten list – jak na mnie – będzie dość krótki. Powodem jest pośpiech podyktowany niebawem przyjeżdżającym, oczekiwanym przeze mnie od kilku godzin, pociągiem. Mimo braku czasu chciałem wysłać Ci list jeszcze z Francji, Paryż bowiem to piękne miasto i pocztówka, którą wraz z nim przesyłam, przedstawia odrobinę europejskiego klimatu.

„Przygody Tomka Sawyera” jako utwór o powrocie do wieku dziecięcego – podstawowe informacje

 

 

Temat: Powrót do czasów dziecięctwa, dziecięcych rozrywek i przygód, a także dziecinnej oceny otoczenia, świata. Tomek nie może doczekać się życia przygodowego. Przygody bowiem są dlań bardzo istotne, wręcz wzbogacają szarawą codzienność pełną domowych i szkolnych obowiązków. Dla Tomka nawet nudna czynność może okazać się ciekawa, a przykładem na to było malowanie płotu.

 

Narrator: Sprawia wrażenie osoby dojrzałej i doświadczonej. Posługuje się l. pojedynczą trzecią osobą (narrator więc trzecioosobowy). Według niego wszystko możemy zmienić dzięki swojej wyobraźni, zapałowi do poznania nieznanego i własnym marzeniom.

Napisz list do kolegi, w którym oznajmisz, iż przeczytałeś powieść „Przygody Tomka Sawyera” Marka Twaina

 

Druhu!

 

   Jestem zadowolony z listu, który tydzień temu otrzymałem od Ciebie. Nie przypuszczałem, że tyle się może wydarzyć w przeciągu trzech miesięcy. Napisałeś, że zacząłeś swoją przygodę z literaturą, a przecież dobrze znam Twoją niechęć do czytania lektur. Jak to w końcu jest? Czy obudziwszy się pewnego ranka, poczułeś czytelniczy głód?

 

Bohaterowie utworu pt. „Przygody Tomka Sawyera” Marka Twaina

 

 

Tomek Sawyer

 

 

 

Prezentacja postaci:

 

    Tomek Sawyer (czytamy sojer) to bohater główny, a zarazem tytułowy. Gołowąs ten jest kilkunastoletnim (jedenastoletnim) sierotą, którego wychowywała ciotka Polly, gdyż jego mama zmarła, a o tacie powieść milczy (najprawdopodobniej też nie żył).

 

 

 

Wygląd:

 

    Na głowie miał krótkie, jasne, kręcone włosy, które były dla niego powodem do zmartwień. Uważał bowiem, iż loki to sprawa kobieca, „rzecz niemęska”. Na twarzy zaś widniały piegi. Ten średniego wzrostu młokos zwykle biegał boso. Nosił sfatygowane, ale wygodne i czyste ubranie, dzięki któremu czuł się swobodnie. W niedzielę wybierał „drugie ubranie”, które było czyste i eleganckie, a na głowę wkładał kapelusz. Na nogach miał starannie wypastowane buty. To wszystko sprawiało wrażenie, iż jest z niego przyzwoity, chłopiec.

 

Translate »