Menu Zamknij

Kategoria: Autorzy

Wspólna charakterystyka dwóch głównych postaci z przygodowej powieści Henryka Sienkiewicza o tytule „W pustyni i w puszczy”

    Staś Tarkowski to czternastoletni Polak, który przyszedł na świat w Port Saidzie. Nel Rawlison zaś miała tylko osiem lat i była narodowości angielskiej, a jej ojciec wraz z tatą Stasia zajmował się budową Kanału Sueskiego. Obaj mężczyźni byli daleko od swojej ojczyzny, ale tylko pan Tarkowski nie mógł do niej wrócić, chociaż bardzo o tym marzył, gdyż sytuacja polityczna w Polsce nie pozostawała złudzeń. Panowie dobrze się dogadywali. Nic dziwnego, że również ich dzieci szybko znalazły wspólny język. Łączyło je sporo, chociażby to, iż ich ojcowie byli inżynierami, a matki już spoczęły na wieki.

Streszczenie – „O psie, który jeździł koleją” Romana Pisarskiego

    W pewien lipcowy dzień w Marittimie na stacji kolejowej z ostatniego wagonu pociągu wysiadł pies. Podbiegł on do zawiadowcy, po czym napił się wody z kamiennego zbiornika i udał się do biura pracownika stacji. Kundelek był kudłaty, podobny i do szpica, i do owczarka. Jego oczy się weseliły, a ucho sterczało w przeciwieństwie do drugiego – oklapniętego. Czworonóg wzbudził zainteresowanie kolejarza, który podzielił się z nim kanapką, chciał go zabrać do swojego domu oddalonego o 20 km, do w miejscowości Piombino. Pies otrzymał imię Lampo.

Czego uczy nas opowiadanie Romana Pisarskiego pt. „O psie, który jeździł koleją”?

    Do chwili przeczytania historii o Lampo, mogliśmy myśleć, iż psy, a zwłaszcza kundelki, niewiele rozumieją z otaczającego ich świata. Niegdyś przeświadczeni o tym, że ich głównymi zadaniami jest zaspokojenie swoich potrzeb i zabawa zetknęliśmy się z treścią napisaną przez polskiego pisarza i otrzymaliśmy niezwykłą lekcję na temat tego, jakże mylne i krzywdzące dla istot czworonożnych było nasze postrzeganie.

Plan wydarzeń – „O psie, który jeździł koleją” Romana Pisarskiego

 

  1. Przyjazd nieznanego psa na stację w Marittimie.
  2. Przyjacielskie usposobienie czworonoga.
  3. Nadanie psu imienia.
  4. Nieudana próba dotarcia do Piombino za pociągiem.
  5. Podróż pociągiem schowanego psiaka do miejscowości zawiadowcy.
  6. Lampo z dziećmi.
  7. Powrót na stację i noc przed biurem.
  8. Wspólne odprawianie pociągów.
  9. Czworonożny przyjaciel członkiem kolejowego zespołu.
  10. Samodzielny wyjazd Lampo do Turynu.
  11. Sława psiaka-podróżnika.
  12. Psina w Rzymie.
  13. Opis Lampo w gazecie i zainteresowanie Włochów.
  14. Następna psia wyprawa.
  15. Przesiadka i wypadek – złamane dwa żebra i łapa.
  16. Opieka owczarza i jego żony.
  17. Tęsknota czworonoga za stacją.
  18. Ponownie w Marittimie po długim czasie gojenia ran.
  19. Kolejny artykuł o psie i niefortunne zdjęcie.
  20. Nakaz usunięcia psa ze stacji wydany przez naczelnika.
  21. Postanowienie zawiadowcy w sprawie dalszego miejsca przebywania Lampo.
  22. Psisko na Sycylii u wuja zawiadowcy.
  23. Tęskniące psiątko.
  24. Ucieczka i podróże koleją po wyspie.
  25. Powrót z wysepki wycieńczonego psiaczka.
  26. Akceptacja czworonoga na stacji wyrażona przez naczelnika.
  27. Długie, ale owocne leczenie.
  28. Odwiedziny psa złożone przez: Giny, Adele i Roberta.
  29. Uratowanie Adele – bohaterska śmierć przyjaciela człowieka.
  30. Pogrzeb Lampo tuż obok stacji kolejowej.

 

Ćwiczenie

Ponumeruj zdania według kolejności zdarzeń, tworząc plan wydarzeń.

Ponumeruj zdania wg kolejności zdarzeń

Poniżej link z tym ćwiczeniem:

Pobierz plik PDF (do druku) → kliknij

Poniżej odpowiedzi do tego zadania:

Pobierz plik PDF (do druku) → kliknij

 

 

 

 

Czas akcji – „O psie, który jeździł koleją” Romana Pisarskiego

    Jako że pisarz napisał, iż tytułowy bohater „żył kilka lat temu we Włoszech”, można śmiało sądzić, iż wydarzenia opisane w książce rozgrywały się współcześnie do jej powstawania, czyli na początku lat 60. ubiegłego wieku. Zresztą należy pamiętać, iż opisana historia została wydrukowana w 1967 r. Wszystkie zdarzenia dzieją się w przeciągu parunastu miesięcy, skoro Lampo przybywa na stację w Marittimie pewnego lipcowego dnia, a ratuje dziewczynkę spod kół lokomotywy późną jesienią kolejnego roku.
 

 

Translate »