Pies z dzieła Pisarskiego to kundel nieco podobny do owczarka, a trochę do szpica. Kudłaty psiak o wesołych oczach i uszku sterczącym wyglądał sympatycznie i śmiesznie.
Na jego grzbiecie znajdowała się jasnego koloru pręga przypominająca błyskawicę, stąd imię Lampo (po włosku „błyskawica”). Prezencja tego czworonoga ukazywała jego przyjazne i spokojne nastawienie do otoczenia.
Na tyle psina ufała kolejarzowi, iż nie próbowała ani uciec, ani atakować. Nawet pozwolił się pogłaskać i był tym zachwycony. Okazało się, że był dobrze wychowany. Jadł powoli, nie brudząc niczego wokół i zawsze dziękował, merdając ogonkiem.
Z chęcią podjął się pracy. Pilnował gabinety, pomagał robotnikom w naprawianiu torów, odprawiał pociągi, a był przy tym punktualny. Wszyscy go polubili i byli z niego dumni. Mądry ich przyjaciel udowodnił też, iż sam umie jeździć koleją, wyruszyć w kraj, a po pewnym czasie wrócić do nich, gdyż nie obca dla niego jest przyjaźń. Pokochały go również dzieci zawiadowcy i chętnie spędzały z nim czas.
Tytułowa postać uwielbiała zarówno wolność, przygody, jak obecność bliskich, gdyż jak wierny druh powracał do nich na stację, i to dla jednego z nich – maleńkiej Adele – poświęcił swoje pieskie życie. To największy wyraz jego miłości do ludzi, z którymi czuł się dobrze i dla których był w stanie zrobić wszystko, co było w jego mocy.
Ćwiczenie przygotowujące do napisania opisu
Plik PDF do pobrania → kliknij