Menu Zamknij

Kategoria: Romeo i Julia

„Romeo i Julia” Williama Szekspira to tragedia przedstawiona w pięciu aktach

 

 

   Nasamprzód pisarz umieścił Prolog w postaci sonetu. Następny, również w wykonaniu chóru (podobieństwo do antyku), pojawia się przed aktem II. Wstępna scena utworu, czyli otwierająca sztukę, przedstawia bójkę służących, tym samym pełni funkcję ekspozycyjną. To dzięki niej wiemy, iż podłożem utworu jest waśń dwu potężnych rodów. Ukazane stosunki panujące między tymi familiami to tło wydarzeń, a jednocześnie powód zachowania bohaterów, czyli to, co wydaje się mniej ważne tak naprawdę stanowi pierwocinę całości. Do chwili zawiązania właściwej akcji, czyli spotkania dwojga kochanków, osoby dramatu ujawniają w dialogu charakterystykę głównego bohatera.

 

O kompozycji oraz krótko o czasie i miejscu wydarzeń z „Romea i Julii” Williama Szekspira

 

 

   Warto zauważyć, iż w aktach I, III i V autor zamieścił sceny zbiorowe, w których wzięli udział obywatele Werony i Książę. Taką metodą Szekspir ujawnił podział społeczny, jaki utwierdził się pod influencją konfliktu między ważkimi rodami. Rozlokowanie tychże scen wdraża dodatkowo rytm kompozycyjny i daje czytającemu możność zaznajomienia się z komentarzami sytuacji pochodzącymi od tak zwanej opinii publicznej (tutaj mowa o funkcji chóru w tragedii antycznej).

 

Geneza „Romea i Julii” Williama Szekspira

 

   Precyzyjne datowanie odleglejszych dzieł bywa dość trudne. Dokładnej dat powstania „Romea i Julii” nie znamy, gdyż nie jest poświadczona żadnym potwierdzonym dokumentem z tamtej epoki. W tekście niemal nie ma aluzji. Jedynie słowa niani Marty o trzęsieniu ziemi, zaistniałym przed jedenastu laty, wskazywałyby na rok 1591. Przesłanką kluczową dla ustalenia daty stworzenia utworu stała się analiza języka oraz stylu dzieła.

 

Translate »