Menu Zamknij

Kategoria: Romantyczność

Dzieło „Romantyczność” Adama Mickiewicza jako innowacyjny sposób spojrzenia na świat

 

   Ballady i romanse to cykl utworów poetyckich stworzonych przez polskiego wieszcza w latach 1819-1821. Wydano go w 1822 roku w tomie I Poezji. Najpierw umieszczono wiersz „Pierwiosnek” oraz balladę „Romantyczność”, którą uznano za uzewnętrznienie polskiej epoki romantycznej. Stąd też za początek romantyzmu na polskim obszarze uważa się datę wydania mickiewiczowskiego zbioru dzieł.

 

Publiczna dyskusja klasyka z romantykiem w mickiewiczowskiej balladzie pt. „Romantyczność”

   Bohaterka „Romantyczności” Adama Mickiewicza wydaje się zdziwaczała, gdyż widzi swojego zmarłego narzeczonego w biały dzień, chociaż dla niej panował mrok. Spotykamy się tutaj z aberracją zachowania. Z jednej strony postać ta skowyczy, z drugiej raduje się, a to z kimś rozmawia, a to coś łapie w powietrzu. A przecież nie ma przy niej ani jednej żywej duszy! Obserwujący ludzie wierzą, iż nie inaczej, obok dziewczęcia znajduje się widmo Jaśka. Czereda poprzez intuicję wyczuwa, obecny naokoło Karusi, świat zmarłych.

„Romantyczność” jako manifest romantyzmu, czyli dlaczego mickiewiczowska ballada stanowi „manifest” programu literatury romantycznej w Polsce?

   Ballada powstała na samym początku 1821 roku prezentowała zarówno postawę skryby, jak i samą istotę romantyzmu wraz z poglądami tejże epoki na tematy związane ze światem. Wyraża nie tylko kierunek innym pisarzom, ale ukazywała również tok konfliktu między romantykami a klasykami.

Translate »