Opis postaci – jak opisać osobę?

 

  Najczęściej opisujemy człowieka lub postać z literatury. W celu przedstawienia postaci należy znać jej nie tylko wygląd, ale także cechy odróżniające ją od innych osób.

 

  Sporządzając opis, nie należy zajmować się charakterem bohatera, chyba że naszym celem jest rozwinąć tę formę wypowiedzi w charakterystykę.

 

  Pamiętajmy więc o wzorze:

 

1. Przedstawienie osoby:

   1. podanie jej danych,

   2. kim jest, czym się zajmuje na co dzień itp.

2. Głębsza prezentacja postaci:

   1. wygląd zewnętrzny,

   2. ubiór,

   3. styl bycia

   4. sposób prezentowania się (np. styl wypowiadania się, poruszania).

3. Ukazanie naszego stosunku do tego bohatera:

   1. co lubimy w osobie,

   2. czego nie akceptujemy lub byśmy nieco zmienili w wyglądzie, ubiorze.

 

 

 

Słownik – Niezbędnik:

 

Słownictwo potrzebne do opisu postaci, bohatera

 

• Sylwetka: zgrabna, tęga, wysoka, niska, itd.

• Twarz: owalna, kwadratowa, okrągła, pyzata, chłopięca, dziewczęca, blada, opalona, pomarszczona, gładka.

• Nos: długi, mały, zadarty, krzywy, orli, czerwony.

• Oczy: niebieskie, zielone, piwne, czarne, brązowe, skośne, wypukłe, łagodne, przebiegłe, wesołe, smutne, wpadnięte, zezowate, urocze, błyszczące.

• Włosy: jasne, ciemne, blond, czarne, rude, naturalne, farbowane, gęste, rzadkie, kasztanowe, krótkie, długie, kręcone, proste, siwe, srebrne, szorstkie, miękkie, bujne, rozpuszczone, spięte.

• Usta: czerwone, drobne, drżące, blade, dziecinne, małe, malinowe, miękkie, wąskie, gładkie, kształtne, drwiące, popękane, zaciśnięte, wykrzywione grymasem, duże, szerokie, wąskie, wydatne.

• Ręce: białe, chude, małe, duże, gładkie, szorstkie, zadbane, spracowane, zniszczone, masywne, drobne, masywne, męskie, damskie.

• Ubiór: modny, niemodny, elegancki, przesadny, skromny, swobodny, stosowny do okazji, gustowny, wyszukany, staroświecki, praktyczny, pracowniczy.

• Styl bycia: ociężały, energiczny, ospały, nerwowy, spokojny.

• Styl wysławiania się: półgłos, cichy, donośny, jąkający się, monotonny, ożywiony, z obcym akcentem.

 

 

 

Ćwiczenia:

 

1. Uzupełnij zdania odpowiednimi przymiotnikami.

 

Moja znajoma ze szkoły ma ________ wzrok. Gdy się patrzy na mnie widać jej ________ oczy. Ania, bo tak ma na imię, potrafi ________ upinać włosy. Tworzy z nich a to warkocz, a to kitkę, a to kok. Twarz jej zdobią, poza ________ i długimi włosami ________ i małe usta oraz równie ________ nos. Na uwagę zasługuje także jej ________ szyja.

 

2. Dokończ poniższe zdania, oceniając osobę pozytywnie.

   1. Mój kumpel przyciąga uwagę innych swoim ________________, gdyż ________________.

   2. Niespodziewanie zobaczyłem przed sobą ________________ kobietę, która ________________.

 

3. Dokończ zaczęte wypowiedzi, ukazując swoją negatywną ocenę osoby przedstawianej.

   1. Mój kumpel ________________________________________________ .

   2. Niespodziewanie ________________________________________________ .

 

4. Zdania pojedyncze przekształć w jedno zdanie złożone, nie tracąc znaczenia.

   1. Janek to bohater noweli.

   2. Chłopak jest uzdolniony.

   3. Chłopiec jest artystą.

   4. Muzyk ten grał na skrzypcach.

   5. To jeszcze dziecko.

   6. Dziecko o szczupłej sylwetce.

 

_______________________________________________________________________________.

 

5. Dokończ słownictwo:

 

Poruszał się z tru________. Ubierała się z kl________. Wypowiadał się seple________. Stawiał nogi z wdzię________. Chodziła jak mod________. Szedł na pal________. Uwielbiał swo________ ubiór. Mówił coś pod no________. Słowa wypowiadał przez zę________. Gadał do sie________.