Charakterystyka bohaterów utworu „Mały Książę” Antoine’a de Exupéry’ego

Król – postać poznana przez głównego bohatera podczas swej międzygalaktycznej podróży. Człowiek ten zdradza żądzę władzy, gdyż jest aroganckim autarchą przekonanym o głębokim sensie i sile swoich rozkazów, własnego ordynansu.

Próżny – człowiek poznany przez Małego Księcia, który oznacza zarozumiałość i próżność, jako że jest żądny komplementów. Nie wie, czym jest krytyka wobec samego siebie.

Bankier – także reprezentuje charakterystyczne dla wielu dorosłych schematy postępowań. To symbol kogoś, kto ubóstwia powierzchowność, hołduje pieniądz, walczy o zachowanie swoich dóbr materialnych. Ogarnia go dalece idąca chęć posiadania. Wyzbyty istotnych wartości człowieczeństwa bywa zbyt zajęty, aby to zmienić. Brakuje mu czasu na to, co najbardziej relewantne. Zatraca swoją tożsamość.

Pijak – spożywa alkohol w celu zapomnienia o swoich problemach, obowiązkach, które nakłada na niego sam fakt jego istnienia. Jego postać również świadczy o słabości ludzkiego charakteru.

Latarnik – choć nie przejawia się najgorszych cech człowieczego usposobienia, to jednak działa na zasadzie autopilota. Nie zastanawia się nad funkcją swojej pracy, nie jest nią zainteresowany, przez co symbolizuje bezmyślność i rutynę pracy. Mimo tego należy podkreślić, że wiernie oddaje się swojej roli.

Stary Pan – uczony, który myśli tylko o liczbach, teoriach, technice i czerpiący swoją wiedzę z tego, co mu podają na tacy. Nie wie w jakim świecie żyje, choć jest geografem. To oznaka bezmyślnej uczoności, rzekomej erudycji.

Żmija – Żmije na zmianę z wężami były zwykle strażnikami wiedzy, mądrości i nieśmiertelności. Wąż to też symbol duszy człowieczej i to najczęściej mrocznej jej strony, a co za tym idzie, oznaczał też grzech, podstęp, nieposłuszeństwo, zło. Istny ze żmii bazyliszek. Przykłady: „Wino łagodnie wschodzi, ale na końcu ukąsi jak wąż i jak żmija jad rozpuści” (Ks. Przypowieści 23, 31—2), „Po żmii i bazyliszku chodzić będziesz i po-depczesz lwa i smoka” (Psalm 91 13). W „Małym Księciu” żmija symbolizuje pewną nieznaną magiczną moc. Zwrot: „tego, kogo dotknę, odsyłam tam, skąd przybył”, ma w sobie pewną ukrytą tajemnicę traktującą o sprawach życia i śmierci, czyli również o rzeczach ostatecznych. To właśnie ona umożliwiła młodemu bohaterowi wrócenie do jego świata, planety wolnej od dorosłych, do krainy dzieciństwa, w której nie ma tylu zawiłości dnia powszedniego, egoizmu, złej woli, dzięki czemu życie jest prostsze i łatwiejsze do zaakceptowania.

Lis – W mitologiach uosabia spryt, przebiegłość. Ulubiony temat folklorystyczny, nieraz jako kontrast odwagi (np. lwa). Lis to też zadowolony z siebie samochwał, o czym mogą świadczyć przysłowia: „Każda liszka swój ogon chwali” i „Lis rad, kiedy go klną”. W utworze Exupery’ego stanowi symbol mądrości, albowiem poznał świat i ma wiedzę na temat panujących w nim relacji między istotami. Nie brakuje mu krytycznego, obiektywnego spojrzenia. Ściśle mówiąc, to on uświadomił główną postać literacką, czym jest miłość, przyjaźń i zobowiązanie względem tego, co się „oswoiło”.

Róża – Kwiat ten stanowi symbol miłości a jednocześnie niepotrzebnego piękna, delikatności i symultanicznie kapryśności. Roślina ta jest jak wiele kobiet, choć pełna uroku i powabu, to jednak chimeryczna. To ona obrazuje istotę miłości, która polega nie tylko na przyjemności, ale też na wybaczaniu, dawaniu i przyjmowaniu. Zatem, choć róża potrafi zranić, to w istocie jest bezbronna i naiwna.

Baobaby – Kwiaty oznaczające szerzące się po świecie zło, które powinno ulec zagładzie już w samym zarodku. Główny bohater powieści niszczył je, wyrywając co ranek pędy baobabów, aby zapobiec rozprzestrzeniania się ich na swojej planecie. Można porównać je do przyczyn katastrof, dramatów, których można byłoby unikać, gdyby nie pozwalano na ich insurekcję.