Rok powstania utworu to 1945 rok, zaraz po II Wojnie Światowej.
Czas i miejsce akcji:
Narrator mówi o tym, co działo się jeszcze w okupowanej stolicy Polski na rogu ulic: Trębackiej i Krakowskiego Przedmieścia, nieopodal pomnika autora „Pana Tadeusza” i Alei Szucha. Wydarzenie ma miejsce w szóstym miesiącu 1942 albo 1943 roku. Fabuła nie trwa długo, gdyż obejmuje jedynie paręnaście minut przed samą godziną policyjną.
Gatunek:
Ponieważ jest to krótki utwór epicki, ma wydzielone stanowisko narratora i podmiotową narrację, posiada także jego refleksje oraz uwagi. Można stwierdzić, że jest to opowiadanie. Nie jest to nowela, gdyż brak tu wyrazistego punktu kulminacyjnego, takiego jak w „Latarniku” Sienkiewicza odnalezienie tożsamości narodowej Skawińskiego. Iwaszkiewicz wprowadził również wątki, epizody i postaci drugoplanowe. Natomiast wydarzenie, jakie przedstawił, ma za zadanie dać przykład bezsensownej śmierci.