W noweli znanego prozaika dostrzegamy rozmaite rodzaje wypowiedzi: monolog wewnętrzny, dialog, narrację.
Narracja, z początku opowiadając o przeszłości bohatera, stosuje czas przeszły. Potem wybiera czas teraźniejszości. Momentami pojawia się monolog wewnętrzny, dokładnie wtedy, gdy przychodzi czas przedstawienia myśli Skawińskiego. Wtenczas wypowiedź narratora pojawia się naprzemiennie z mową postaci.
Na wstępie i w zakończeniu ma miejsce dialog. Początek utworu to wymiana zdań między konsulem a kandydatem na stanowisko latarnika. Pojawiają się w nim makaronizmy, których celem najprawdopodobniej jest przekonanie czytelnika, iż rozmowa faktycznie odbywa się w języku angielskim w Aspinwall. Koniec dzieła to interlokucja strażnika z portu, informującego o zwolnieniu bohatera z pracy. Dialog ten jest krótki i zarazem stanowi rozwiązanie fabuły.