Streszczenie polega na skondensowanej prezentacji zdarzeń utworu w porządku chronologicznym, aby jasno oświetlić związek przyczynowo – skutkowy.
W utworach o wielu wątkach (powieść), streszczenie nie musi dotyczyć wszystkiego, wystarczy, że obejmuje jeden. Należy pisać je, używając stylu zwięzłego, prostego i bezstronnego. Trzeba odrzucić opisy, charakterystyki, dialogi czy cytaty.
Streszczenie przydaje się przy przygotowywaniu notatek, czy planu wydarzeń. Dzięki niemu możemy sobie przypomnieć treść książki, nie czytając jej od nowa. Oczywiście, osoba znająca dzieło jedynie przez przeczytanie streszczenia, tak naprawdę je nie zna. Jednakże dobre streszczenie daje pewne wyobrażenie o utworze. Warto po nie sięgnąć, gdy musieliśmy już oddać książkę do biblioteki, a lekturę przerabiamy później. Sztuka streszczania bywa przydatna przy zbieraniu materiałów niezbędnych do napisania wypracowań. Wskazane jest także napisanie własnego, przydatnego do powtórki materiału przed maturą.
Słownik – Niezbędnik:
Słownictwo przydatne w pisaniu streszczeń
Następstwo czasowe:
-
najpierw (wpierw- -na początku);
-
następnie (w następnej kolejności- -za drugim razem);
-
kolejno (później- -potem- -z kolei- -zaraz potem);
-
chwilę potem (po chwili- -sekundę później);
-
po pewnym czasie (od tego czasu- -od chwili, gdy- -odtąd- -w przyszłości);
-
wkrótce (w niedalekiej przyszłości- -w krótkim czasie- -wczas- -niedługo- -wnet- -lada dzień);
-
na koniec (wreszcie- -w końcu- -ostatecznie- -na ostatek).
Ćwiczenia:
-
Streść swoje wakacje.
-
Przekształć zdania złożone na pojedyncze:
-
Weselił się, że w końcu jego syn się żeni.
-
Modlił się, żebym przyszła wcześniej.
-
Kiedy nadeszło tornado, zabierało wszystko.
-
Podczas choroby, nigdy się nie pociłem.
-
-
Skondensuj poniższy fragment do maksymalnie pięciu zdań:
Widziałam jego niebieskie oczy przyglądające się moim. I nie mogłam niczego z siebie wydusić. Chciałam powiedzieć, że jest moim zaginionym bratem, ale coś mi na to nie pozwalało. Obawiałam się, że zrujnuję mu tym życie. Wszystko już sobie poukładał jak książki na półkach w swojej biblioteczce. Pożegnałam się z nim i odeszłam. Miał już mnie nigdy nie zobaczyć. Byłam jego pacjentką, wyleczył mnie, a teraz nadszedł czas powrotu do domu. I co ja powiem rodzinie? Nie znalazłam? To byłoby kłamstwo.
W pociągu widziałam dzieci grające w grę planszową. Rodzeństwo uśmiechało się do siebie i opowiadało różne, zasłyszane baśniowe historie. W pewnym momencie usłyszałam o Królowej Śniegu. Jak świat światem nigdy nie słyszałam tej bajki. Godne do naśladowania wydawały mi się poczynania Gerdy. Widocznie Kaj nie był dla niej obojętny, skoro tyle dla niego zrobiła. I wtedy zrozumiałam.
Wysiadłam na pierwszej, lepszej stacji, aby zawrócić. Musiałam się dostać do brata. Ma prawo wiedzieć, kim jest naprawdę. Nasze spotkanie nie było przypadkowe i powinien to wiedzieć. A kiedy ponownie stanęłam przed nim, od razu powiedziałam, w czym rzecz. Zaskoczony przypatrywał mi się z niedowierzaniem. Wyciągnęłam nasze wspólne zdjęcie sprzed 30 lat, gdy miał 6 lat. Wpatrywał się w nie przez dłuższy czas. W międzyczasie usiadł przy swoim biurku. Do jego oczu napłynęły łzy, jedna nawet spłynęła mu po policzku.
– Wiedziałem, że gdzieś tam jest mój dom. Nie wiedziałem tylko gdzie.
– Już wiesz. – odrzekłam.
– Dzisiaj już nie przyjmę nikogo. Wracam do domu.
I powróciliśmy. Przywiozłam rodzicom ich syna, którego sama zdołałam już mocno pokochać. Wreszcie byliśmy wszyscy razem: mama – Ania, tata – Jan, ja – Agata i Paweł – mój brat. Szkoda, że dziadkowie nie dożyli tego momentu.
-
Zamień słowa wedle wzoru:
-
idzie – idąc;
-
pisze – ………………..;
-
wariuje – ………………..;
-
szuka – ………………..;
-
przegrywa – ………………..;
-
myśli – ………………..;
-
sypać – ………………..;
-
wstawać – ………………..;
-
-
„To była faktycznie niezwykła podróż” – wymyśl historię (powyżej 250 słów) o tym tytule i streść ją do zaledwie 100 wyrazów.