„Atut” można czasami zastąpić zwrotami, wyrazami: „mocna strona”, „zaleta”, „pozytyw”, „walor”.
Oprócz koloru bijącego inne w kartach jest to coś, co daje przewagę, szansę powodzenia, zwycięstwa. Przykład:
Jej atutem była uroda, jego – męstwo.
Wyraz „ansa” można czasami zamienić na „uraza”, „pretensja”, „animozja”, „wyrzut”, „rozżalenie” oraz „niechęć”, „uprzedzenie”.
Słowo „ansa” to inaczej pretensja do kogoś bądź uraza, niechęć doń.
W mianowniku liczby mnogiej stosujemy formy „anse”, rzadziej zaś „ansy”. W dopełniaczu – „ans”. Przykład:
Koniec tych ans!
Wyraz „anons” można czasami zamienić na „zapowiedź” lub „ogłoszenie”, a nawet niekiedy na „zwiastun”.
Słowo „anons” to primo – ogłoszenie zamieszczane w prasie, secundo – fragmenty filmu, audycji telewizyjnej bądź słuchowiska radiowego emitowany w celach promowania, inaczej zwiastun.
W liczbie mnogiej są możliwe dwie formy: częstsza to „anonsy”, rzadsza – „anonse”. Przykład:
Ach, dość mam tych gazet, a te anonsy to już wielka przesada!
„Adoracja” może czasami być zastąpiona zwrotami, wyrazami: „uwielbienie”, „zachwyt”, „podziw”, „hołd” lub „admiracja”, „czołobitność” czy „estyma”.
Wyraz ten to nie tylko ceremonia oddawania czci Bogu obecnemu w sakramencie, ale także akt uwielbienia, podziwiania, składania hołdu, czy też ukazywania szacunku. Przykład:
On jest obiektem czyjejś adoracji.
Bywa, że słowo „adherent” można zastąpić słowami: „sprzymierzeniec”, „akolita”, „sympatyk”, „zwolennik”, czy „stronnik”.
„Adherent” to osoba popierająca kogoś, opowiadająca się lub będąca za kimś. Przykład:
Mamy do czynienia z adherentami obozu reform.
„Ach” może być zastąpione przez „och”, czasami: „ojej”, „ależ”.
„Ach” to wykrzyknienie. Słowo to objawia rozmaite emocje, np. rozdrażnienie, estymę, zaskoczenie, zdziwienie, pragnienie, zachwyt, uciechę. Przykład:
Ach, jak dobrze, że cię widzę!
Bywa, że „abiturient” można zastąpić słowem „maturzysta”.
„Abiturient” to uczeń kończący szkołę, zazwyczaj średnią, przystępujący do egzaminu dojrzałości. Przykład:
Jak miewa się nasz abiturient?
Bywa, że „aberrację” można zastąpić słowami „anomalia”, „niepoprawność”, „nieprawidłowość”.
„A co więcej” jest: a) spójnikiem łączącym zdanie współrzędne lub części zdań, b) o treści uzupełniającej, c) uwidocznia wagę.