Pani Linde to bohaterka drugoplanowa powieści L. M. Montgomery. Ta starsza osoba to sąsiadka i bliska przyjaciółka Maryli. Odchowała już dziesięcioro swoich dzieci i mając czas dla siebie, udziela się w wielu dziedzinach życia, w tym organizacjach społecznych. Bywa też wścibska i bardzo wiele wie o wszystkim, co dzieje się w jej pobliżu. Dlatego też nieroztropni czytelnicy twierdzą, iż pani Linde jedynie plotkowała, natomiast ci, którzy czytali książkę uważnie wiedzą, że ta seniorka ma dobre serce.
Nie da się ukryć, iż pani Małgorzata to osoba z licznymi przywarami i należy do nich nie tylko chora ciekawość, ale również nietaktowność, przesadne moralizatorstwo, chęć pouczania i domagania się od innych tego, co winna – według jej przekonań – otrzymać, np. przeprosin od Ani.
Mimo tego, że początek znajomości głównej bohaterki z tą kobietą nie był najlepszy, postać ta wie, czym jest przyjaźń i zaufanie. Potrafi dochować tajemnicy, co udowadnia w czasie szycia sukienki dla Ani. Oprócz tego nikomu źle nie życzy, nawet sierocie przygarniętej przez rodzeństwo Cuthbertów. Niektóre gafy popełnia w dobrej wierze, nie chce jednak nikogo zranić. To przykład, że nawet dorośli nie są doskonali.
Tytułowa kreacja poznaje ją pierwej ze złej strony, albowiem pani Linde źle ocenia jej wygląd zewnętrzny. Pomimo nieprzychylności ukazanej na początku i zranienia nowej mieszkanki Zielonego Wzgórza, później obie osoby są przyjaźnie do siebie nastawione i wzajemnie się szanują. Znajoma Małgorzaty nie kryje zadowolenia z Ani i chwali ją, nazywając chlubą pobliskich mieszkańców. Bohaterka ta stanowi przykład, iż diabeł nie taki straszny jak go malują. Z pewnością po świecie chodzą gorsze kreatury od tej niegroźnej nestorki.