Problematyka (morał):
Tytułowa postać cierpiała z powodu złego traktowania jej przez pozostałe zwierzęta na dworze, które ją dziobały, szczypały, odganiały od strawy i naśmiewały się z niej.
Ujawnia się tutaj nietolerancja, brak szacunku mieszkańców wiejskiego podwórka do innych, do tych, którzy różnią się od nich. Nietolerancyjność nie jest obca i dzisiaj, wśród ludzi. Często słyszy się o rasistach (nielubiących ludzi innego koloru skóry), nazistach (nielubiących Żydów) i o wielu innych. Narażeni na niezrozumienie są biedniejsi, gorzej ubrani, mniej utalentowani, z trudem uczący się w szkole lub uczniowie, którzy uwielbiają być w ciągłym ruchu.
Baśń ta poucza, aby nikogo nie osądzać po pozorach (po wyglądzie, chwilowym zachowaniu), ani nie wysuwać opinii zbyt szybko, gdyż takie osądy zwykle są mylne. Trzeba dać szansę na zmianę, być cierpliwym i wyrozumiałym. Nie trzeba od razu akceptować, wystarczy zacząć tolerować. Kaczątko, jak każdy młody łabędź, było szarawe i brzydkie dla kaczek oraz innych ptaków, ale nie dla łabędzi. Nikogo nie interesowało, że jest dobre, miłe, sympatyczne i nikomu nie czyni krzywdy, a wręcz przeciwnie, chce się zaprzyjaźnić. Wolano widzieć tylko to, co najłatwiej jest zobaczyć. Dlatego należy pamiętać, iż odrzucając kogoś z powodu inności, sami nie jesteśmy w porządku, bo wyrządzamy ogromne nieszczęście, przykładamy się do tworzenia niesprawiedliwości. Warto odrzucić modę i chęć na wyśmiewanie i dokuczanie.
Jeśli natomiast jest się porzuconym, nie trzeba się załamywać, gdyż przychodzi kiedyś czas, w którym się dojrzewa i zmienia. A do tego momentu powinno się dbać o swój rozwój, może to bowiem przyśpieszyć dorastanie i chwilę, w której poniektórzy zaczynają dostrzegać przemianę i ją akceptować.
