Cóż może oznaczać „w pustyni”, a co w „puszczy”? Czy coś istnieje w jednym i drugim miejscu jednocześnie? Czy główne postacie żyją w tych miejscach, to znaczy Staś w jednym miejscu, a Nel w drugim? A może tytuł sienkiewiczowskiej książki wskazuje nam miejsce akcji utworu?
Odpowiedzi na powyższe pytania z pewnością znają czytelnicy, którzy poświęcili czas na poznanie utworu znanego polskiego literata. Młody chłopiec i małoletnia dziewczynka podczas swojej rozległej wędrówki przemierzają nieskończenie wielkie tereny pustynne północno-środkowej części afrykańskiego kontynentu, a w międzyczasie stają się obserwatorami przecudnej, acz i groźnej równikowej dżungli.
Skryba, nadając taki tytuł swojej pracy, niewątpliwie zaznaczył, jaki gatunek reprezentuje to dzieło. Bezsprzecznie nazwa „W pustyni i w puszczy” natychmiastowo asocjuje się z niezwykłymi przypadkami, pustynnymi i związanymi z dżunglami przygodami, czyli nietuzinkową podróżą, o której warto napisać niemałą książkę. Początkowo utwór Henryka Sienkiewicza miał nosić tytuł „Przygody dwojga dzieci w środkowej Afryce”, acz przemienił ją na krótszą, jednakże brak słowa „przygody” nie zmienia naszego rozeznania. Od początku wiemy, iż będziemy czytać historię o wyjątkowych zdarzeniach, które mają miejsce daleko od domów głównych postaci. Gdzie bowiem świat europejski, a gdzie afrykański? Jedyne co utraciliśmy przez ostateczną decyzję skryby dotyczącą tytułu to wiedzę o najważniejszych bohaterach, których tyczy się wyprawa. Tę musimy już zaczerpnąć z treści książki, nie zaś z samego tytułu.
Pierwej porwane dzieci przebywają przez pustynię do Omdurmanu, potem jadą przez puszczę do Faszody, toteż tytułowa pustynia oraz puszcza to najistotniejsze miejsca fabuły, a jednocześnie to regiony, które muszą pokonać, by móc ponownie ujrzeć swoich ojców. A skoro podług tekstu mali podróżnicy właśnie są w trakcie przeżywania swych przypadków, to i nazwa dwukrotnie zawiera „w”. Inaczej byłaby zmieniona przykładowo na „Po pustyni i po puszczy”. Nawet dziesięć lat później młodzi małżonkowie wybierają się na pustynię i do puszczy, więc niejako tytuł powieści pozostaje aktualny do samego końca przekazu.