Skryba powiązał malarstwo z literaturą, gdyż obie formy prezentują podobne znaczenie.
Skryba powiązał malarstwo z literaturą, gdyż obie formy prezentują podobne znaczenie.
Artyści to istoty, które pośredniczą w odczuwaniu przez ludzkość tego, co ma miejsce wokół.
Nie da się ukryć, że najsampierw należy wytłumaczyć, czym jest tytułowe pokolenie. To z pewnością multum ludzi, którzy stracili swoje najcudowniejsze młode lata przez tragiczną sytuację swojego kraju. Nie mogli cieszyć się z tego, co przynosi adolescencja i życie. Zbyt wcześnie byli zmuszeni do dorośnięcia. Wielu z nich straciło życie.
Jak wiadomo ikarowe loty to odkrywcze projekty, które mogą się źle zakończyć. Ikar to postać mityczna, której ojcem był Dedal. Za sprawą możliwości własnego ojca i skrzydłom zaprojektowanym przez rodzica, wbrew jego ostrzeżeniom wzniósł się ku niebu. Leciał niczym ptak. Niestety, znalazł się za blisko słońca, co spowodowało stopienie się przez promienie wosku łączącego pióra, przez co bohater spadł do morza. W ten oto sposób stracił to, co najcenniejsze – życie. Postać mityczna stała się znakiem marzeń ludzkich, natchnieniem, ale również przestrogą dla innych. Motyw ten wykorzystali tacy jak: Herbert Draper, Piotr Bruegel, Jarosław Iwaszkiewicz, Tadeusz Śliwiak, Ernest Bryll, Tadeusz Różewicz, Stanisław Grochowiak.
Jarosław Iwaszkiewicz lubował się w ukazywaniu w swoich utworach doznań związanych z wojną i okupacją hitlerowską.
Ikar z mitologii postanowił działać wbrew prawom przyrody. A mimo to stał się bohaterem. Dlaczego? Toż to właśnie wyłącznie jemu udało się dotychczas wzbić ku niebu. Zwalczył obawy i poddał się swoim pragnieniom. I choć umarł, to istotne, że w imię swoich pragnień. Wskazał też drogę pozostałym.
Mitycznym bohaterem, który wzbił się ku niebiosom, był Ikar. Zarówno on, jak i jego ojciec – Dedal tęsknili za swoim krajem, więc chcieli opuścić Kretę i wrócić na łono ojczyzny.
Opowiadanie to składa się z dwóch fragmentów, pierwszym jest obraz P. Bruegela pt. „Upadek Ikara” ukazujący moment śmierci tego bohatera greckiego, drugim zaś opisane wieczorne zdarzenie w okupowanym mieście.
Rok powstania utworu to 1945 rok, zaraz po II Wojnie Światowej.