Powieść Lucy Montgomery opowiadająca historię dziewczynki o nazwisku Shirley nosi tytuł „Ania z Zielonego Wzgórza”.
Tematem utworu jest historia małej dziewczynki z sierocińca, która nazywa się Ania Shirley.
Akcja powieści rozgrywa się w drugiej połowie XIX wieku, w Anvonlea na Wyspie Księcia Edwarda w Kanadzie.
Rodzeństwo Cuthbertów (przyprószeni siwizną prości ludzie), dokładnie Maryla i Mateusz, postanawiają zaadoptować z sierocińca chłopca. Jednakże ze względu na pomyłkę do ich posiadłości przybywa dziewczynka o imieniu Ania. Pierwej myślą o odprawieniu jej, ale po zastanowieniu pani Maryla decyduje, iż Ania Shirley zamieszka z nimi. O dziwo ucieszyło to pana Mateusza, który zwykle nie lubił towarzystwa kobiet, w tym tak młodych, ale tę sierotę polubił od razu. Dziewczynka szybko się u nich zadomowiła i pokochała swoich nowych opiekunów.
Choć narracja książki L. M. Montgomery, w której główna postać wspomina wiersz „Upadek Polski”, prowadzona jest w trzeciej osobie, to o wielu wypadkach opowiada sama Ania. Dzieło to jest powieścią obyczajową, czyli taką odmianą powieści, w której zostało ukazane określone środowisko i obyczaje tej społeczności.
„Ania z Zielonego Wzgórza” autorstwa Lucy Maud Montgomery jest powieścią. Znajduje się w niej aż trzydzieści osiem zatytułowanych rozdziałów. Narracja poprowadzona została w trzeciej osobie, przy czym narrator jest wszechwiedzący, zna bowiem zarówno myśli i uczucia, jak i przeszłość postaci, a nawet wie, co będzie w przyszłości.
Tytułowa bohaterka, kiedy rozpoczyna się akcja powieści pani Lucy, miała zaledwie jedenaście lat. Przeszła już przez wiele, ponieważ jej dziecięctwo było nader niewesołe.
Tytułowy bohater utworu Marka Twaina otrzymał od cioci karę po tym, jak późno wrócił i w dodatku w poszarpanym przez bitkę okryciu. Konsekwencją tychże poczynań było przeobrażenie jego wyczekiwanej soboty na dzień przepełniony pracą nad płotem.
Temat: Powrót do czasów dziecięctwa, dziecięcych rozrywek i przygód, a także dziecinnej oceny otoczenia, świata. Tomek nie może doczekać się życia przygodowego. Przygody bowiem są dlań bardzo istotne, wręcz wzbogacają szarawą codzienność pełną domowych i szkolnych obowiązków. Dla Tomka nawet nudna czynność może okazać się ciekawa, a przykładem na to było malowanie płotu.
Narrator: Sprawia wrażenie osoby dojrzałej i doświadczonej. Posługuje się l. pojedynczą trzecią osobą (narrator więc trzecioosobowy). Według niego wszystko możemy zmienić dzięki swojej wyobraźni, zapałowi do poznania nieznanego i własnym marzeniom.
Słownictwo różni się, albowiem zależne jest od tego, kto i kiedy zajmował się tłumaczeniem. Podane fragmenty z „Przygód Tomka Sawyera” są z przekładu Barbary Ludwiczak i Marty Kędroń.