Sam fakt wyboru wieczora na czas akcji utworu dodaje romantyczności balladzie Mickiewicza.
Ballada ta przedstawia miłość młodzieńca do nimfy wodnej. Zakochani w sobie pod osłoną nocy spotykają się w okolicach jeziora.
Myśliwy w młodym wieku spotyka się wieczorami ze Świtezianką. Miejsce ich wspólnych chwil to brzeg jeziora zwanego Świtezią.
Historyczny czas nie jest znany. Wiemy jedynie o porze roku i doby.
Adam Mickiewicz nie uczynił z narratora istoty wiedzącej o wszystkim. Wręcz przeciwnie, wie mniej, niż ci, o których mówi. Pyta: „Jakiż to chłopiec piękny i młody?” albo „Jakaż to obok dziewica?”. Narrator zdaje relacje podczas dziejących się właśnie zdarzeń, czyli jest ich świadkiem.
W młodzieńczym dziele polskiego skryby pt. „Świtezianki” nie występuje zbyt wielu bohaterów. Więcej postaci występuje w innej jego balladzie, której tytuł to „Świteź”
Książka po raz pierwszy wydana w 1943 roku to opowieść o nietuzinkowym chłopcu. Antoine wykreował go jako przybysza z innego świata. Jednakże nie przypomina szarego stworka z wielkimi oczyskami. Współczesny wizerunek obcego można włożyć między bajki.
-
Retrospekcja o dzieciństwie narratora.
-
Niepoprawnie funkcjonujący motor w samolocie.
Dzieła pilota – Antoine’a są znacznie powiązane z jego życiem, gdyż zawarł w nich przeżycia lotników. Kreując postaci, nadawał im swoje doświadczenia życiowe i własne myśli humanistyczne. „Mały Książę” nawiązuje też do wydarzeń z życia pisarza, które miały miejsce dwa lata przed II Wojną Światową, kiedy to przymusowo lądował na pustyni, gdzie wraz ze swoim towarzyszem – mechanikiem spędził kilka dni. Szczęśliwie, z opresji wyciągnęła ich przejeżdżająca tamtędy karawana.
-
Wiek dziecięcy relacjonującego:
-
pierwsze rysunki,
-
poważne rozmowy z dorosłymi.
-