Nasamprzód pisarz umieścił Prolog w postaci sonetu. Następny, również w wykonaniu chóru (podobieństwo do antyku), pojawia się przed aktem II. Wstępna scena utworu, czyli otwierająca sztukę, przedstawia bójkę służących, tym samym pełni funkcję ekspozycyjną. To dzięki niej wiemy, iż podłożem utworu jest waśń dwu potężnych rodów. Ukazane stosunki panujące między tymi familiami to tło wydarzeń, a jednocześnie powód zachowania bohaterów, czyli to, co wydaje się mniej ważne tak naprawdę stanowi pierwocinę całości. Do chwili zawiązania właściwej akcji, czyli spotkania dwojga kochanków, osoby dramatu ujawniają w dialogu charakterystykę głównego bohatera.