Czasami „alarmistyczny” można zastąpić słowem „niepokojący”.
„Adresówka” to pieczątka firmowa z adresem. Przykład:
Widziałeś adresówkę tej firmy?
Wyraz „asymilacja” można zastąpić słowem „przyswajanie” bądź „wchłanianie”.
Bywa, że „anonsować” można zastąpić słowami „zapowiadać przybycie”, a nawet i wyrazem „meldować”.
Bywa, że słowo „agitacja” może być zastąpione wyrazem „propaganda”, „indoktrynacja”.
alleluja, wesołego alleluja
„Alleluja” to radosne wykrzyknienie, radujący przyśpiew, okrzyk wysławiający Boga. Zjawisko to zachodzi zazwyczaj w liturgii i pieśniach wielkanocnych.
„Atut” można czasami zastąpić zwrotami, wyrazami: „mocna strona”, „zaleta”, „pozytyw”, „walor”.
Oprócz koloru bijącego inne w kartach jest to coś, co daje przewagę, szansę powodzenia, zwycięstwa. Przykład:
Jej atutem była uroda, jego – męstwo.
Wyraz „ansa” można czasami zamienić na „uraza”, „pretensja”, „animozja”, „wyrzut”, „rozżalenie” oraz „niechęć”, „uprzedzenie”.
Słowo „ansa” to inaczej pretensja do kogoś bądź uraza, niechęć doń.
W mianowniku liczby mnogiej stosujemy formy „anse”, rzadziej zaś „ansy”. W dopełniaczu – „ans”. Przykład:
Koniec tych ans!
Wyraz „anons” można czasami zamienić na „zapowiedź” lub „ogłoszenie”, a nawet niekiedy na „zwiastun”.
Słowo „anons” to primo – ogłoszenie zamieszczane w prasie, secundo – fragmenty filmu, audycji telewizyjnej bądź słuchowiska radiowego emitowany w celach promowania, inaczej zwiastun.
W liczbie mnogiej są możliwe dwie formy: częstsza to „anonsy”, rzadsza – „anonse”. Przykład:
Ach, dość mam tych gazet, a te anonsy to już wielka przesada!
„Adoracja” może czasami być zastąpiona zwrotami, wyrazami: „uwielbienie”, „zachwyt”, „podziw”, „hołd” lub „admiracja”, „czołobitność” czy „estyma”.
Wyraz ten to nie tylko ceremonia oddawania czci Bogu obecnemu w sakramencie, ale także akt uwielbienia, podziwiania, składania hołdu, czy też ukazywania szacunku. Przykład:
On jest obiektem czyjejś adoracji.