Staś Tarkowski to czternastoletni Polak, który przyszedł na świat w Port Saidzie. Nel Rawlison zaś miała tylko osiem lat i była narodowości angielskiej, a jej ojciec wraz z tatą Stasia zajmował się budową Kanału Sueskiego. Obaj mężczyźni byli daleko od swojej ojczyzny, ale tylko pan Tarkowski nie mógł do niej wrócić, chociaż bardzo o tym marzył, gdyż sytuacja polityczna w Polsce nie pozostawała złudzeń. Panowie dobrze się dogadywali. Nic dziwnego, że również ich dzieci szybko znalazły wspólny język. Łączyło je sporo, chociażby to, iż ich ojcowie byli inżynierami, a matki już spoczęły na wieki.
Fabuła utworu Henryka Sienkiewicza rozgrywa się na tle historycznych wydarzeń, które związane są z powstaniem Mahdiego, a miało ono miejsce w 1881 roku. Wiedza na temat tego, co działo się wówczas w Afryce, jest nader istotna, zwłaszcza jeśli chcemy gruntownie zrozumieć powieść.
Nel z dzieła Henryka Sienkiewicza to młoda Rawlison, główna bohaterka o wspaniałej, dziewczęcej urodzie. Wszystkich zachwycał jej urok i wdzięk. „Nawet porywacze pozostawali pod jej wrażeniem”. To Angielka, którą wychowywał inżynier pracujący w Afryce. Wesoła, nieco nieśmiała otoczona była osobami, które mocno ją kochały. Przy ojcu, a później przy Stasiu czuła się absolutnie bezpieczne i mocno im ufała. Z pewnością to sympatyczna postać, łatwo zaprzyjaźniała się z innymi i umiała oswoić olbrzyma z puszczy – Kinga. Zjednuje sobie wszystkich delikatnością i uśmiechem.
Najistotniejsze wydarzenie historyczne, które jest tłem wydarzeń w sienkiewiczowskim dziele o Stasi i Nel, to powstanie Mahdiego – człowieka, który jeszcze dzisiaj uchodzi w Sudanie za narodowego bohatera.
-
Pobyt dzieci w Port Saidzie.
-
Rozmowa o Fatmie.
-
Obiad u Rawlisona i plany wyjazdu do Medinet.
Henryk Sienkiewicz drobiazgowo ukazał obszary, do których dotarła młódź.
Staś Tarkowski to zaledwie czternastoletni Polak i jednocześnie główny bohater powieści Henryka Sienkiewicza, której tytuł brzmi „W pustyni i w puszczy”. Przyszedł na świat i wychował się nie w Polsce, ale „w Port-Saidzie, nad kanałem, wskutek czego (…) nazywali go »dzieckiem pustyni«”.
Tak Egipt, jak Sudan zamieszkiwany był przez wyznawców islamu – Arabów oraz inne ludy afrykańskie, które napłynęły w celach zarobkowych (praca przy budowie, a potem przy konserwacji Kanału Sueskiego). Oprócz tego warto pamiętać o plemiennych mieszkańcach tego lądu.
Wybitny skryba żył w polskim pozytywizmie, czyli epoce, w której to tworzyło się książki nie tylko dla dorosłych, ale również te przeznaczone dla młodszych ludzi. Zważając na młódź, powstawały wtenczas różne powieści: psychologiczne, popularnonaukowe, współczesne, historyczne i oczywiście przygodowe. Wszystkie one miały wpływać na czytelnika, kreować jego osobowość, charakter i właściwe życiowe stanowisko.
Utwór Henryka Sienkiewicza pt. „W pustyni i w puszczy” na tle ówczesnych mu czasów i na dzisiejszych
Polski pisarz tworzył w epoce pozytywizmu. To w tym czasie zaczęto pisać książki skierowane do dzieci i młodzi. Powstawały dla nich przygodowe, popularnonaukowe, historyczne i współczesne powieści. Właśnie poprzez myśli o tej grupie odbiorców, chciano wpływać na kształt przyszłych pokoleń. Oddziaływano na młodzież, formułując kształt ich osobowości i ukazując im wzór właściwej postawy życiowej.