Ikar z mitologii postanowił działać wbrew prawom przyrody. A mimo to stał się bohaterem. Dlaczego? Toż to właśnie wyłącznie jemu udało się dotychczas wzbić ku niebu. Zwalczył obawy i poddał się swoim pragnieniom. I choć umarł, to istotne, że w imię swoich pragnień. Wskazał też drogę pozostałym.
Mitycznym bohaterem, który wzbił się ku niebiosom, był Ikar. Zarówno on, jak i jego ojciec – Dedal tęsknili za swoim krajem, więc chcieli opuścić Kretę i wrócić na łono ojczyzny.
Opowiadanie to składa się z dwóch fragmentów, pierwszym jest obraz P. Bruegela pt. „Upadek Ikara” ukazujący moment śmierci tego bohatera greckiego, drugim zaś opisane wieczorne zdarzenie w okupowanym mieście.
Rok powstania utworu to 1945 rok, zaraz po II Wojnie Światowej.
Nie ulega wątpliwości, iż rzeczywistość przedstawiona przez Irenę Jurgielewiczową w powieści, trochę różni się od tych, które znamy z własnego życia. Przede wszystkim bohaterzy nie spędzali czasu przed telewizorem ani komputerem. Nie tracili czasu na bezsensowne rozmowy telefoniczne. W szeregu przypadków bardzo przydatne okazałyby się telefony komórkowe, ale, jak wiadomo, wtenczas nie istniały. Mimo tego powieść zaliczamy do współczesnych. Dlaczego?
Jaką powieścią jest dzieło Ireny Jurgielewiczowej, a tak naprawdę Jurgielewicz? To że „Ten obcy” jest powieścią, nie powinno być żadnym zaskoczeniem. Trudniej jednak ją określić. Z jaką więc odmianą mamy do czynienia? Odpowiadając na to pytanie, niewątpliwie należy brać pod uwagę zarówno podział przez wzgląd na czas fabuły, jak i mając na uwadze tematykę dzieła.
Autorka książki „Ten obcy” – Irena Jurgielewiczowa zafundowała nam współczesną powieść obyczajowo-społeczną, poruszającą psychologiczne i rzeczywiste aspekty egzystencji, zresztą nie tylko człowieczej.
Odkrycie wyspy – wspólnego miejsca.
Chory Zenek niechętnie dzielący się informacjami o sobie.
Wizyta obcego u doktora, czyli ojca Uli.
Poszukiwawcze plany chłopców.
Ula dostrzegająca urodę nieznajomego.
Oddanie zegarka pod zastaw przez Pestkę.
Karmienie i oswajanie psa – Dunaja.
Irena Jurgielewicz ukazała w swoim dziele koleje czwórki znajomych, którzy w trakcie lata doświadczali niezwykłych wydarzeń. Jednakże wobec nadchodzących przygód związanych z obcym, koincydencji i czyhających niebezpieczeństw wydają się one niczym nadzwyczajnym. Nie mają jeszcze pojęcia, że pewnego, lipcowego dnia ich życie ulegnie znacznej zmianie. Wszystkie postacie różnią się cechami charakterów, postawami wobec tego, co doświadczają, innym tokiem myślenia, jakkolwiek jednak są od siebie inni, to okazują się zgodni w jednym – należy pomagać. Niewątpliwie swoją osobą Zenek przynosi wyraziste zmiany zachowań i poglądów wśród młodych ludzi.
