Menu Zamknij

Kategoria: Autorzy

„Kamienie na szaniec” to opowieść Aleksandra Kamińskiego o ludziach umiejących pięknie umierać i pięknie żyć

   „Kamienie na szaniec” Aleksandra Kamińskiego to utwór opisujący przeżycia i relacje harcerzy poświęcających swoje młode lata dla dobra własnego kraju. Młódź ta znalazła się pod niemiecką okupacją. Wtenczas trudno żyło się zwykłym Polakom. Jednak najtrudniej było przetrwać aktywnym, młodym ludziom. Wbrew tak ciężkim czasom stanęli na wysokości zadania. Nie dość, że się nie ugięli, to jeszcze poradzili sobie z uprzednio wyznaczonymi funkcjami. Na skutek panującego zła, wyrośli na zacnych, solidarnych i wspierających swoją ojczyznę ludzi.

Czy bohaterowie utworów Żeromskiego budzą w tobie podziw, czy ironię?

 

  W sporym kręgu prozaików tworzących w Młodej Polsce swoją indywidualnością odznaczył się Stefan Żeromski. To w przypadku jego kreacji dylematy wynikały z niemożności pogodzenia ideału z tym, co rzeczywiste. Większość postaci to ofiary pewnej niegodziwości obywatelskiej. Nierzadko bohaterowie stawali przed trudnym wyborem, w którym wszystkie decyzje wywołują tragiczne efekty. Dlaczego to właśnie ten powieściopisarz wykreował takie trudne sytuacje dla swoich stworzeń? Autor pochodził z nieco już zubożałej szlachty, poznał więc nie tylko świat ideologii i patriotyzmu, ale również zapoznał się ze społecznym wychowaniem. Osobiste doświadczenia przyczyniły się do zostania kimś, kto ma wiele do przekazania. Tak też został pisarzem prawiącym o ludziach, kładąc przy tym nacisk na ukazanie krzywdy ludzkiej.

„Syzyfowe prace” S. Żeromski – Notatki z pamiętnika A. Radka

20 czerwca 1879r.

  W sobotni wieczór zdałem sobie sprawę, że właśnie skończyła się moja przygoda z Progimnazjum Pyrzogłowskim. Całych tych czterech nie sposób żałować. Co prawda lekko nie było, acz tego, co już umiem, nikt mi już nie odbierze. Jedyne, co bym chciał zmienić, gdybym umiał, to śmierć poczciwego Paluszkiewicza. Jego zejście z tego świata było dla mnie nie wyobrażalnym ciosem. Musiałem nauczyć się samodzielności, a to jest arcytrudne zadanie. Dziwne, że od opinii zależy tak wiele. Dzięki mojej reputacji mogłem udzielać korepetycji i przetrwać ten trudny czas. Gdyby nie ta forma dorabiania sobie, nie dałbym rady. Wreszcie mam ciężko zapracowane świadectwo ukończenia szkoły. Nie wiedzieć czemu wszyscy widzą mnie w stroju księdza. Zapewne nie wyobrażają sobie innego zawodu dla chłopskiego syna po szkole. Jednak mnie w głowie zupełnie co innego. Zresztą będę miał teraz trochę czasu do przemyślenia tego i owego, gdyż wracam do domu. Ciekawe co nowego słychać w Pajęczynie.

Oceń mieszkańców Obrzydłówka w „Siłaczce” Stefana Żeromskiego i wykaż jego wpływ na postępowanie Obareckiego

 

  Przede wszystkim swoją osobowość i charakter człowiek istota ludzka kształtuje dzięki sobie i przyjętym normom. Aczkolwiek działalności innych nie są dla niego obojętne. Nierzadko uniemożliwia pełnienie własnej funkcji w społeczeństwie. To jest powszechne zjawisko mające miejsce także dzisiaj. Niby człowiek ma własną wolę, ale tylko do momentu, gdzie nie styka się z narzuceniem czyjejś. Przecież wszyscy chyba znamy przysłowie, które poucza: „Z jakim przestajesz, takim się stajesz”. Jaką rację mają ci, co się nim posługują. Można łatwo się przekonać czytając o dziejach i postępowaniach Pawła Obareckiego.

Translate »