Cóż może oznaczać „w pustyni”, a co w „puszczy”? Czy coś istnieje w jednym i drugim miejscu jednocześnie? Czy główne postacie żyją w tych miejscach, to znaczy Staś w jednym miejscu, a Nel w drugim? A może tytuł sienkiewiczowskiej książki wskazuje nam miejsce akcji utworu?
Henryk Sienkiewicz na początek ostatniej dekady XIX wieku przebył drogę do afrykańskiego lądu, na którym spotkał tamtejszych, ówczesnych mieszkańców oraz ich obyczaje, dowiedział się wiele o przyrodzie Czarnego Lądu i jej zjawiskach: burzę piaskową i podzwrotnikową, chimerę, wydające dźwięki piaski, „białą godzinę”, khory. To wszystko zainspirowało go do napisania utworu, którego akcja miała się dziać właśnie na afrykańskich obszarach.
Akcja dzieje się na Czarnym Lądzie, czyli w Afryce. To tam mieszka Nel Rawlison i Staś Tarkowski. Ich ojcowie – inżynierowie pracują przy budowie Kanału Sueskiego. Pod koniec XIX wieku wybucha w Sudanie powstanie skierowane przeciw Egiptowi oraz przeciwko obcym rządom. Na przedzie powstania staje Mahdi i to w tym czasie młodzi przeżywają swoje wyjątkowe awantury na Czarnym Kontynencie.
Wydarzenia przedstawione przez Henryka Sienkiewicza w powieści o Stasi i Nel rozgrywają się u schyłku XIX wieku, w latach 1884-1885. Bohaterowie ci przeżywają swoje przygody na północno-wschodnich terenach Czarnego Kontynentu.
Polski pisarz od pewnego czasu rozmyślał o napisaniu książki na temat Czarnego Kontynentu, zwłaszcza podczas swojej podróży do Afryki, którą rozpoczął jesienią 1890 roku, a zakończył rok później.
Czy utwór o tytule „W pustyni i w puszczy”, zważywszy na jego obszerność, to powieść? Jeśli tak, to jaka?
W sienkiewiczowskim utworze czytelnik napotyka na sporą liczbę opisów krajobrazów, z którymi zetknęli się młodzi bohaterowie „W pustyni i w puszczy”. Pełnią one istotną rolę w przekazaniu nam niezwykłości zwierząt i roślin Czarnego Kontynentu, zwłaszcza miejsc, w których to Staś i Nel walczyli o przetrwanie.
Autorka powieści o Ani opisała w swym dziele żywot ludzki w małej wiosce Kanady na Wyspie Księcia Edwarda. Powolne niczym niezmącone życie rodzeństwa Cuthbert ulega zmianie po przyjeździe jedenastolatki z Domu Sierot, niechcianej przez nikogo wcześniej i o wspaniałym wewnętrznym ukształtowaniu osobowości dziecka. To dziewczę, nader wrażliwe, nauczyło się marzyć i wyobrażać, by przetrwać bardzo smutne koleje i szarość zwykłego jej dnia.
Ten drugoplanowy bohater z montgomerskiej powieści to pierwsza osoba, jaką główna kreacja spotyka z miasteczka Avonlea. To kawaler w jesieni życia i właściciel wielkiego gospodarstwa rolnego. Mateusz jest starszym o kilka lat bratem Maryli. Zaliczał się do tych niezgrabnych, noszących brodę i zbyt długą i niestarannie uczesaną czuprynę mężczyzn.
Maryla to postać drugoplanowa w powieści Lucy Maud Montgomery. To stara panna, siostra Mateusza. Staje się właścicielką tytułowego gospodarstwa, gdy dziedziczy je po rodzicach. Prowadzi je wraz z bratem, który jest od niej nieco starszy.
